کفیر چیست؟ 10 دلیل علمی که چرا شما و حیوانات خانگی شما باید آن را بنوشید

کفیر چیست و چه تفاوتی با ماست دارد؟
کفیر یک غذای تخمیر شده است که در سال های اخیر محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. طعم و ظاهری شبیه به ماست دارد. مانند ماست، اغلب به دلیل اثرات پروبیوتیکی مصرف می شود. با این حال تفاوت هایی وجود دارد. کفیر از نظر قوام نازک تر است و دارای مقادیر بیشتری چربی، پروتئین و پروبیوتیک است. برخلاف ماست مخمر داخلش هست. این نیز متفاوت ساخته شده است - در دمای اتاق، ساخت آن را در خانه بسیار آسان می کند. نشان داده شده است که فواید سلامت بیشتری دارد که در زیر توضیح داده شده است. کفیر به دلیل اثرات مفیدی که بر انسان و حیوانات دارد، اغلب به عنوان یک غذای فوق العاده توصیف می شود.

چگونه ساخته می شود؟
کفیر از دانه‌های کفیر - یک کشت زنده و همزیست که از باکتری‌ها و مخمرها در ماتریکسی از پروتئین‌ها، لیپیدها و پلی‌ساکاریدها ساخته می‌شود. با دانه ها، می توانید کفیر خود را با استفاده از شیر درست کنید. شیر گاو بیشتر استفاده می شود، اما می توانید از شیر بز، شیر نارگیل نیز استفاده کنید. نوع غیر شیری کفیر نیز به نام کفیر آب وجود دارد، اما این کفیر کمی متفاوت از کفیر شیر است. می توانید غلات را بخرید یا از کسی که قبلا کفیر درست می کند تهیه کنید. از طرف دیگر، فروشگاه‌های بیشتری کفیر آماده و طعم‌دار می‌فروشند.


آیا برای سگ ها، گربه ها و افرادی که عدم تحمل لاکتوز دارند مناسب است؟
از طریق فرآیند تخمیر، بیشتر لاکتوز موجود در شیر در واقع به اسید لاکتیک تبدیل می شود. به همین دلیل، تا حد زیادی برای افرادی (و گربه ها) که عدم تحمل لاکتوز دارند مناسب است (1). به طور مشابه، این یک نوشیدنی بهداشتی عالی برای سگ هایی است که به طور طبیعی به لاکتوز حساسیت ندارند. بهتر است با دوزهای کم شروع کنید سپس به آرامی افزایش دهید تا مطمئن شوید که شما و حیوانات خانگی تان دچار ناراحتی معده نمی شوید. برای حیوانات خانگی و افرادی که عدم تحمل لاکتوز دارند، یک فرآیند تخمیر مضاعف برای کاهش بیشتر میزان لاکتوز در کفیر توصیه می شود. در طی تخمیر دوم، لاکتوز بیشتری در حال تبدیل شدن است. علاوه بر این، مخمرها لاکتوز را بیشتر به اتانول و دی اکسید کربن تجزیه می کنند (بله، کفیر حاوی مقادیر کمی الکل از 0.2-2٪ است!).


کفیر یک مکمل سلامتی عالی برای حیوانات خانگی شماست
اگر دچار نقص ایمنی هستید (مثلاً ایدز، شیمی درمانی، بیماری مزمن)، یا اگر یک بیماری خودایمنی (مانند لوپوس) دارید، لطفاً قبل از نوشیدن کفیر با پزشک خود مشورت کنید.

10 مزیت سلامتی کفیر که از نظر علمی ثابت شده است
از اینکه چقدر تحقیقات برای اثبات اثرات سلامتی کفیر انجام شده است شگفت زده خواهید شد. بسیاری از چیزها که کفیر صرفاً برای دستگاه گوارش ما مفید است، اما اثرات مفید آن فراتر از روده است.

1. کفیر منبع عالی پروبیوتیک است
پروبیوتیک ها آماده سازی سلول های میکروبی یا اجزای سلول های میکروبی هستند که تأثیر مفیدی بر سلامت میزبان دارند . کفیر حاوی ترکیب پیچیده ای از گونه های میکروبی متعدد است. اینها شامل باکتری های متعدد لاکتوباسیلوس، لاکتوباسیلوس کفیری (80 درصد کفیر) که فقط در کفیر یافت می شود، استوباکتر استی و بیش از 23 گونه مختلف مخمر می باشد.

کفیر نسبت به ماست و سایر غذاهای لبنی تخمیر شده منبع بسیار قوی‌تری از پروبیوتیک‌ها است. میکروبیوتای متنوع کفیر به این معنی است که ارگانیسم‌های مختلف و محصولات متابولیکی موجود در آن وجود دارد که به بسیاری از مزایای سلامتی آن کمک می‌کند (2).

2. کفیر سلامت دستگاه گوارش را بهبود می بخشد، از جمله سندرم روده تحریک پذیر، اسهال حاد و عدم تحمل لاکتوز
پروبیوتیک های موجود در کفیر به تعادل باکتری ها در دستگاه گوارش ما کمک می کند، که ممکن است ناشی از عدم تعادل در باکتری های دوستدار و مضر روده ما باشد. کفیر می تواند به افراد مبتلا به "معده حساس" که به عنوان سندرم روده تحریک پذیر  نیز شناخته می شود، یا افرادی که از اسهال حاد رنج می برند، کمک کند. پروبیوتیک ها همچنین به بهبود زخم های ناشی از هلیکوباکتر پیلوری کمک می کنند.

به طور شگفت انگیزی، نشان داده شده است که کفیر حتی عدم تحمل لاکتوز را بهبود می بخشد .


کفیر فلور باکتریایی روده را متعادل می کند
3. کفیر دارای اثرات ضد باکتریایی است
لاکتوباسیلوس کفیری، منحصر به فرد کفیر، دارای خواص ضد باکتریایی است. این باعث می شود کفیر یک درمان مناسب برای بیماری هایی مانند گاستروانتریت حاد (مسمومیت غذایی) باشد.

4. کفیر به بهبود زخم کمک می کند
ثابت شده است که کفیر به بهبود زخم ها کمک می کند. ژل کفیر، هنگامی که روی زخم اعمال می شود، بهبود زخم را در مقایسه با امولسیون آنتی بیوتیک-استروئیدی (نئومایسین-کلوستبول) نشان می دهد . در مطالعه دیگری بر روی موش‌ها، کفیر به بهبود زخم‌های سوختگی عفونی (سودوموناس)، با التهاب کمتر و اپیتلیزه‌سازی بهتر زخم کمک می‌کند

5. کفیر یک آنتی اکسیدان قوی است
کفیر دارای خواص ضد جهش زا و آنتی اکسیدانی قابل توجهی است و می تواند به جلوگیری از آسیب اکسیداتیو در بدن ما کمک کند . یک مطالعه نشان داد که کفیر یک آنتی اکسیدان بالقوه است که با طیف وسیعی از گونه‌ها به طور مستقیم مسئول آسیب اکسیداتیو است. کفیر رادیکال های آزاد، رادیکال های سوپراکسید را پاک می کند و پراکسیداسیون لیپیدی را مهار می کند. بنابراین کفیرها کاندیدای بالقوه ای برای نقش مکمل های آنتی اکسیدانی مفید و طبیعی در انسان هستند.

6. کفیر دارای خواص ضد سرطانی است
برخی از ترکیبات زیست فعال کفیر مانند پلی ساکاریدها و پپتیدها پتانسیل زیادی برای مهار تکثیر و القای آپوپتوز در سلول های تومور دارند. بسیاری از مطالعات نشان دادند که کفیر بر روی سرطان‌های مختلف مانند سرطان کولورکتال، لنفوسیت‌های T بدخیم، سرطان سینه و کارسینوم ریه تأثیر می‌گذارد . یک مطالعه همچنین نشان داد که کفیر به طور خاص رشد سلول های سرطان سینه انسان را بیشتر از ماست مهار می کند و ممکن است در پیشگیری یا درمان سرطان سینه مفید باشد .

7. کفیر سلامت استخوان ها را بهبود می بخشد و از پوکی استخوان محافظت می کند
پوکی استخوان عارضه‌ای است که به‌ویژه زنان مسن‌تر را درگیر می‌کند، که در آن توده استخوانی با زوال ساختاری بافت استخوانی کاهش می‌یابد که منجر به افزایش خطر شکستگی می‌شود.

مصرف خوراکی کفیر به مدت 6 ماه نشان داده است که هورمون پاراتیروئید سرم (PTH) را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. PTH به نوبه خود بازسازی استخوان را تقویت می کند و تراکم مواد معدنی استخوان را بهبود می بخشد و پوکی استخوان را معکوس می کند . علاوه بر این، کفیر به طور مستقیم در مطالعات حیوانی ساختار استخوان را بهبود می بخشد - پس از 12 هفته مصرف مکمل کفیر در موش های مبتلا به پوکی استخوان، افزایش جذب کلسیم در غذاهای انجام شده، افزایش تراکم معدنی استخوان، حجم استخوان و ضخامت ترابکولار افزایش یافت.

8. کفیر بیماری های آلرژیک مانند آسم و آلرژی های غذایی را از طریق تعدیل ایمنی بهبود می بخشد.
اثرات تعدیل کننده ایمنی کفیر به روده محدود نمی شود. با کاهش التهاب و متعادل کردن نسبت های ایمونوگلوبولین E و T-cell، تغییراتی در سیستم ایمنی بدن برای سرکوب پاسخ های ایمنی التهابی غیر ضروری ایجاد می کند. این بدان معنی است که کفیر ممکن است حساسیت ریه را که در آسم و آلرژی های غذایی یافت می شود، بهبود بخشد. تحقیقات نشان داده است که میکرو فلور روده در حساسیت به آلرژی های غذایی و آسم نقش دارد. کفیر با افزایش باکتری های سالم در روده در کاهش بیماری های آلرژیک نقش دارد

9. کفیر کلسترول را کاهش می دهد
دانه های کفیر می توانند از طریق فرآیند تخمیر سطح کلسترول شیر را کاهش دهند. نشان داده شده است که هنگام مصرف، میکروبیوتا مانند لاکتوباسیلوس پلانتاروم و پلی ساکارید کفیران با کاهش جذب کلسترول در روده کوچک و افزایش ترشح کلسترول در کبد و صفرا، کلسترول را کاهش می دهند

10. کفیر فشار خون را کاهش می دهد و ممکن است اثرات محافظتی قلبی داشته باشد
از آنجایی که فشار خون بالا با عدم تعادل باکتری های روده مرتبط است، پروبیوتیک ها اثرات محافظتی بر فشار خون دارند. همچنین یکی از علل فشار خون و بیماری های قلبی التهاب مزمن است. کفیر با متعادل کردن باکتری های روده و کاهش التهاب، به کاهش فشار خون کمک می کند . مکانیسم های دیگری که کفیر روی قلب کار می کند عبارتند از: کاهش هیپرتروفی قلب، بهبود انقباض قلب و پروتئین های کنترل کننده کلسیم و کاهش تنظیم فعالیت سمپاتیک چگونه مصرف می شود و چقدر است؟
فهرست طولانی از فواید باید بیش از اندازه کافی باشد تا شما را متقاعد کند که کفیر را به طور منظم مصرف کنید و آن را به حیوانات خانگی خود نیز بدهید! می توانید کفیر را به تنهایی بنوشید. اگر متوجه شدید که خیلی ترش است، می توانید آن را به عنوان اسموتی یا با غلات بنوشید. روش‌های خلاقانه دیگر مصرف کفیر عبارتند از: بستنی کفیر، پخت و پز با آن. من ترجیح می دهم هر روز صبح آن را در یک شیک مغذی بخورم:


برای شما:
اگر هرگز کفیر ننوشیده‌اید، توصیه می‌شود به آرامی شروع کنید، به‌ویژه اگر دچار عدم تحمل لاکتوز هستید. هنگامی که برای اولین بار کفیر می نوشید، به مدت یک هفته یا بیشتر متوجه یبوست و گرفتگی شکم می شوید، زیرا روده شما با فرهنگ های زنده سازگار می شود. با 3-4 قاشق غذاخوری در روز (45-60 میلی لیتر) شروع کنید و سپس به دوز توصیه شده روزانه 1 فنجان (250 میلی لیتر) برسید.

برای سگ ها:
دوز توصیه شده برای سگ ها عبارت است از:

سگ های کوچک - 1-3 قاشق چایخوری (5 تا 15 میلی لیتر) در روز

سگ های متوسط - 1-2 قاشق غذاخوری (15 تا 30 میلی لیتر) در روز

سگ های بزرگ - 2-4 قاشق غذاخوری (30 تا 60 میلی لیتر) در روز

لطفا کفیر را به آرامی معرفی کنید. ¼ دوز را برای یک هفته وارد کنید، سپس دوز را هر هفته دو برابر کنید تا دوز کامل در 3-4 هفته به دست آید.


برای گربه ها:
دوز توصیه شده برای یک گربه کوچک تا معمولی 1 قاشق چایخوری (5 میلی لیتر) در روز است.

بسیار مهم است که به آرامی شروع کنید. با 1/8 قاشق چای خوری (0.6 میلی لیتر) به مدت 5 روز شروع کنید، سپس به ¼ قاشق چای خوری (1.25 میلی لیتر) به مدت 5 روز دوبرابر کنید و سپس ½ قاشق چای خوری (2.5 میلی لیتر) به مدت 5 روز. اگر گربه شما مشکلی ندارد، به مدت 1-2 هفته به ¾ ادامه دهید، سپس 1 قاشق چایخوری کامل را بعد از 1-2 هفته دیگر افزایش دهید.


عوارض جانبی کفیر رایج نیست، اما ممکن است رخ دهد. هنگام معرفی کفیر به حیوانات خانگی خود، آنها را از نظر علائم ناراحتی گوارشی، مانند نفخ، حالت تهوع، یبوست و از دست دادن اشتها تحت نظر بگیرید. این باید ملایم باشد، اما اگر واضح‌تر شد، لطفا کفیر را متوقف کنید و از گزینه‌های بدون لاکتوز مانند شیر بز یا شیر نارگیل برای تهیه کفیر استفاده کنید.